"จุดกำเนิดก๋วยเตี๋ยวในไทย"
"จุดกำเนิดก๋วยเตี๋ยวในไทย"
(สำหรับผู้ที่สนใจประวัติศาตร์ หรือต้องการความรู้ไว้ประดับกายครับ
)
----------------------------------------------------------------------------------
"ก๋วยเตี๋ยว" เมนูที่เราๆต่างคุ้นเคย ซึ่งอยู่คู่คนไทยมานับร้อยๆปี จนวันนี้นับได้ว่า "ก๋วยเตี๋ยว" ได้กลายเป็นหนึ่งในอาหารหลักของคนไทย ไม่ต่างจากข้าวไปแล้ว
สำหรับจุดกำเนิดของ "ก๋วยเตี๋ยว" นั้น คงเดาได้ไม่ยาก ว่ามาจากประเทศจีน แต่คุณรู้หรือไม่ว่า มันจะยาวนานกว่า 2000 ปีมาแล้ว และการเดินทางของ "ก๋วยเตี๋ยว" เริ่มแพร่กระจายมาถึงเอเชียใต้ ประมาณ 1500 ปีที่ผ่านมา จากการที่ชาวจีนเริ่มอพยพย้ายไปอยู่ประเทศต่างๆ
ส่วนประเทศไทยจะรับเอาวัฒนธรรมการกิน "ก๋วยเตี๋ยว" มาตั้งแต่เมื่อไหร่นั้น ไม่ได้มีหลักฐานบันทึกไว้แน่ชัด แต่มีการคาดกันว่าน่าจะเริ่มตั้งแต่สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช (บางแหล่ง คาดว่า มาเริ่มในสมัยพระเจ้าตากสินมหาราช) เพราะเป็นช่วงที่ประเทศไทยเริ่มมีความสัมพันธ์กับประเทศเพื่อนบ้าน และเริ่มมีการติดต่อค้าขายระหว่างประเทศเกิดขึ้น และคงเป็นชาวจีนที่เดินทางมาทำการค้ากับประเทศไทย หรือกลุ่มชาวจีน ที่อพยพมาอยู่ในประเทศไทยในช่วงนั้น ได้นำวิธีการทำอาหาร ที่เรียกว่า "ก๋วยเตี๋ยว" มาทำกินกันเฉพาะในกลุ่มคนจีนด้วยกันเท่านั้น
วิธีทำ "ก๋วยเตี๋ยว" ในสมัยนั้น เป็นการทำแบบง่ายๆ คือ นำแป้งข้าวเจ้ามานวด ตัดให้เป็นแผ่นหรือเส้น แล้วนำไปลวกในน้ำเดือด ทำน้ำซุป ใส่ผักใส่เนื้อเท่าที่จะหาได้ ใส่เครื่องปรุงที่มีเท่านั้น ไม่มีการทำเพื่อเป็นการค้าแต่อย่างใด เพราะคนไทยสมัยก่อน ไม่มีวัฒนธรรมการกินข้าวนอกบ้าน และการซื้อขายทำการค้าต่างๆ ยังไม่เป็นที่รู้จักนัก ดังนั้น "ก๋วยเตี๋ยว" จึงถือเป็นของกินที่แปลกประหลาดมากในยุคนั้น และวิธีการกินอาหารโดยใช้ตะเกียบในประเทศไทย ก็เริ่มขึ้นมาพร้อมๆกับ "ก๋วยเตี๋ยว" นี่เอง
การค้าขาย "ก๋วยเตี๋ยว" ในประเทศไทย คาดว่าน่าจะเริ่ม ในช่วงต้นกรุงรัตนโกสินทร์ เพราะเป็นช่วงที่ประเทศไทยเริ่มมีความนิยมการทำมาค้าขาย หาบเร่ แผงลอยต่างๆ ก็เริ่มมีในช่วงนี้ และจากคำบอกเล่าของผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง (ไม่รู้ใคร) ที่เกิดในปีพ.ศ.2458 หรือสมัยรัชการที่ 6 ท่านเล่าให้ฟังว่า ท่านเคยเห็น "โรงก๋วยเตี๋ยว" เป็นครั้งแรกเมื่ออายุ 8 ขวบ ที่ตลาดสมเด็จฯ แถวสะพานพุทธ แต่คาดว่าโรงก๋วยเตี๋ยวน่าจะมีมาก่อน พ.ศ.2458 นานอยู่ อาชีพทำเส้นก๋วยเตี๋ยว และขายก๋วยเตี๋ยวเป็นอาชีพของคนจีนโดยเฉพาะ โดยจะหาบขายทั่วไป ราคาในสมัยนั้นชามเล็ก 3 สตางค์ ชามใหญ่ 5 สตางค์
"ก๋วยเตี๋ยว" ในไทยเริ่มมีการกระจายตัวอย่างกว้างขวางในสมัยที่ "จอมพล ป.พิบูลสงคราม" เป็นนายกรัฐมนตรี ระหว่างปี พ.ศ.2481-2487 ซึ่งในสมัยนั้นภาวะเศรษฐกิจโลกตกต่ำ ประเทศไทยก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงภาวะนี้ได้ ประกอบกับประเทศไทยมีกรณีพิพาทกับฝรั่งเศส กรณีเขตแดนกัมพูชา
จอมพล ป. ต้องการให้คนไทยในขณะนั้น มีความรักและสามัคคีต่อกัน จืงปลูกฝังให้รักไทย นิยมไทย โดยได้ออกประกาศสำนักงานนายกรัฐมนตรีทั้งหมด 12 ฉบับ ซึ่งฉบับที่ 7 ได้มีการกล่าวถึงการร่วมมือกันสร้างชาติ มีการสงวนอาชีพต่างๆ ไว้ให้คนไทย และสนับสนุนให้คนไทยรู้จักการทำมาค้าขาย โดยแนะนำให้ “ขายก๋วยเตึ๋ยว”
จอมพล ป. ให้เหตุผลว่า "ก๋วยเตี๋ยว" เป็นอาหารที่ดีมีประโยชน์กับร่างกาย ทุกอย่างที่เป็นส่วนประกอบของ"ก๋วยเตี๋ยว" ก็มีอยู่ในประเทศไทยทั้งสิ้น ถ้าคนไทยทุกคนช่วยกันกิน "ก๋วยเตี๋ยว" ชาวไร่ ชาวสวน ชาวประมง ก็จะขายผลผลิตได้มากขึ้น เศรษฐกิจก็จะหมุนเวียนมากขึ้น ทั้งนี้ยังได้ชักชวนให้กระทรวง ทบวง กรมต่างๆ ทำ "ก๋วยเตี๋ยว" ขายให้แก่ข้าราชการ เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ พร้อมทั้งแนะนำให้เพาะถั่วงอก ทำเส้น "ก๋วยเตี๋ยว" และเครื่องประกอบอื่นๆ ของ "ก๋วยเตี๋ยว" ด้วย
ความสำเร็จในการณรงค์ครั้งนั้นไม่มีหลักฐานเป็นตัวเลขใดๆ แสดงให้เห็น แต่ก็ได้จุดประกายให้คนในชาติในสมัยนั้น มีความรัก และสมัครสมานสามัคคี เป็นหนึ่งเดียวกันได้ และที่สาคัญที่สุด คือทำให้ "ก๋วยเตี๋ยว" เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายในประเทศไทย และทำให้คนไทยนิยมรับประทาน "ก๋วยเตี๋ยว" มาจนถึงทุกวันนี้
" อยากให้พี่น้องกินก๋วยเตี๋ยวให้ทั่วกัน เพราะก๋วยเตี๋ยวมีประโยชน์ต่อร่างกาย มีรสเปรี้ยว เค็ม หวานพร้อม ทำเองได้ในประเทศไทย หาได้สะดวกและอร่อยด้วย หากพี่น้องชาวไทยกินก๋วยเตี๋ยวคนละหนึ่งชามทุกวัน วันหนึ่งจะมีคนกินก๋วยเตี๋ยวสิบแปดล้านชาม ตกลงวันหนึ่งค่าก๋วยเตี๋ยวของชาติไทยหนึ่งวันเท่ากับเก้าสิบล้านสตางค์ เท่ากับเก้าแสนบาท เป็นจำนวนเงินหมุนเวียนมากพอใช้ เงินเก้าแสนบาทนั้น ก็จะไหลไปสู่ชาวไร่ ชาวนา ชาวทะเล ทั่วกันไม่ตกไปอยู่ในมือใครคนหนึ่งคนใดเพียงคนเดียว และเงินหนึ่งบาท ก็มีราคาหนึ่งบาท ซื้อก๋วยเตี๋ยวได้เสมอ ไม่ใช่ซื้ออะไรก็ไม่ได้เหมือนอย่างทุกวันนี้ซึ่งเท่ากับไม่มีประโยชน์เต็มที่ในค่าของเงิน " -------- จอมพล ป.พิบูลสงคราม
ขอขอบคุณข้อมูลจาก https://th.wikipedia.org และhttp://www.isryp.com
(สำหรับผู้ที่สนใจประวัติศาตร์ หรือต้องการความรู้ไว้ประดับกายครับ
) ----------------------------------------------------------------------------------
"ก๋วยเตี๋ยว" เมนูที่เราๆต่างคุ้นเคย ซึ่งอยู่คู่คนไทยมานับร้อยๆปี จนวันนี้นับได้ว่า "ก๋วยเตี๋ยว" ได้กลายเป็นหนึ่งในอาหารหลักของคนไทย ไม่ต่างจากข้าวไปแล้ว
สำหรับจุดกำเนิดของ "ก๋วยเตี๋ยว" นั้น คงเดาได้ไม่ยาก ว่ามาจากประเทศจีน แต่คุณรู้หรือไม่ว่า มันจะยาวนานกว่า 2000 ปีมาแล้ว และการเดินทางของ "ก๋วยเตี๋ยว" เริ่มแพร่กระจายมาถึงเอเชียใต้ ประมาณ 1500 ปีที่ผ่านมา จากการที่ชาวจีนเริ่มอพยพย้ายไปอยู่ประเทศต่างๆ
ส่วนประเทศไทยจะรับเอาวัฒนธรรมการกิน "ก๋วยเตี๋ยว" มาตั้งแต่เมื่อไหร่นั้น ไม่ได้มีหลักฐานบันทึกไว้แน่ชัด แต่มีการคาดกันว่าน่าจะเริ่มตั้งแต่สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช (บางแหล่ง คาดว่า มาเริ่มในสมัยพระเจ้าตากสินมหาราช) เพราะเป็นช่วงที่ประเทศไทยเริ่มมีความสัมพันธ์กับประเทศเพื่อนบ้าน และเริ่มมีการติดต่อค้าขายระหว่างประเทศเกิดขึ้น และคงเป็นชาวจีนที่เดินทางมาทำการค้ากับประเทศไทย หรือกลุ่มชาวจีน ที่อพยพมาอยู่ในประเทศไทยในช่วงนั้น ได้นำวิธีการทำอาหาร ที่เรียกว่า "ก๋วยเตี๋ยว" มาทำกินกันเฉพาะในกลุ่มคนจีนด้วยกันเท่านั้น
วิธีทำ "ก๋วยเตี๋ยว" ในสมัยนั้น เป็นการทำแบบง่ายๆ คือ นำแป้งข้าวเจ้ามานวด ตัดให้เป็นแผ่นหรือเส้น แล้วนำไปลวกในน้ำเดือด ทำน้ำซุป ใส่ผักใส่เนื้อเท่าที่จะหาได้ ใส่เครื่องปรุงที่มีเท่านั้น ไม่มีการทำเพื่อเป็นการค้าแต่อย่างใด เพราะคนไทยสมัยก่อน ไม่มีวัฒนธรรมการกินข้าวนอกบ้าน และการซื้อขายทำการค้าต่างๆ ยังไม่เป็นที่รู้จักนัก ดังนั้น "ก๋วยเตี๋ยว" จึงถือเป็นของกินที่แปลกประหลาดมากในยุคนั้น และวิธีการกินอาหารโดยใช้ตะเกียบในประเทศไทย ก็เริ่มขึ้นมาพร้อมๆกับ "ก๋วยเตี๋ยว" นี่เอง
การค้าขาย "ก๋วยเตี๋ยว" ในประเทศไทย คาดว่าน่าจะเริ่ม ในช่วงต้นกรุงรัตนโกสินทร์ เพราะเป็นช่วงที่ประเทศไทยเริ่มมีความนิยมการทำมาค้าขาย หาบเร่ แผงลอยต่างๆ ก็เริ่มมีในช่วงนี้ และจากคำบอกเล่าของผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง (ไม่รู้ใคร) ที่เกิดในปีพ.ศ.2458 หรือสมัยรัชการที่ 6 ท่านเล่าให้ฟังว่า ท่านเคยเห็น "โรงก๋วยเตี๋ยว" เป็นครั้งแรกเมื่ออายุ 8 ขวบ ที่ตลาดสมเด็จฯ แถวสะพานพุทธ แต่คาดว่าโรงก๋วยเตี๋ยวน่าจะมีมาก่อน พ.ศ.2458 นานอยู่ อาชีพทำเส้นก๋วยเตี๋ยว และขายก๋วยเตี๋ยวเป็นอาชีพของคนจีนโดยเฉพาะ โดยจะหาบขายทั่วไป ราคาในสมัยนั้นชามเล็ก 3 สตางค์ ชามใหญ่ 5 สตางค์
"ก๋วยเตี๋ยว" ในไทยเริ่มมีการกระจายตัวอย่างกว้างขวางในสมัยที่ "จอมพล ป.พิบูลสงคราม" เป็นนายกรัฐมนตรี ระหว่างปี พ.ศ.2481-2487 ซึ่งในสมัยนั้นภาวะเศรษฐกิจโลกตกต่ำ ประเทศไทยก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงภาวะนี้ได้ ประกอบกับประเทศไทยมีกรณีพิพาทกับฝรั่งเศส กรณีเขตแดนกัมพูชา
จอมพล ป. ต้องการให้คนไทยในขณะนั้น มีความรักและสามัคคีต่อกัน จืงปลูกฝังให้รักไทย นิยมไทย โดยได้ออกประกาศสำนักงานนายกรัฐมนตรีทั้งหมด 12 ฉบับ ซึ่งฉบับที่ 7 ได้มีการกล่าวถึงการร่วมมือกันสร้างชาติ มีการสงวนอาชีพต่างๆ ไว้ให้คนไทย และสนับสนุนให้คนไทยรู้จักการทำมาค้าขาย โดยแนะนำให้ “ขายก๋วยเตึ๋ยว”
จอมพล ป. ให้เหตุผลว่า "ก๋วยเตี๋ยว" เป็นอาหารที่ดีมีประโยชน์กับร่างกาย ทุกอย่างที่เป็นส่วนประกอบของ"ก๋วยเตี๋ยว" ก็มีอยู่ในประเทศไทยทั้งสิ้น ถ้าคนไทยทุกคนช่วยกันกิน "ก๋วยเตี๋ยว" ชาวไร่ ชาวสวน ชาวประมง ก็จะขายผลผลิตได้มากขึ้น เศรษฐกิจก็จะหมุนเวียนมากขึ้น ทั้งนี้ยังได้ชักชวนให้กระทรวง ทบวง กรมต่างๆ ทำ "ก๋วยเตี๋ยว" ขายให้แก่ข้าราชการ เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ พร้อมทั้งแนะนำให้เพาะถั่วงอก ทำเส้น "ก๋วยเตี๋ยว" และเครื่องประกอบอื่นๆ ของ "ก๋วยเตี๋ยว" ด้วย
ความสำเร็จในการณรงค์ครั้งนั้นไม่มีหลักฐานเป็นตัวเลขใดๆ แสดงให้เห็น แต่ก็ได้จุดประกายให้คนในชาติในสมัยนั้น มีความรัก และสมัครสมานสามัคคี เป็นหนึ่งเดียวกันได้ และที่สาคัญที่สุด คือทำให้ "ก๋วยเตี๋ยว" เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายในประเทศไทย และทำให้คนไทยนิยมรับประทาน "ก๋วยเตี๋ยว" มาจนถึงทุกวันนี้
" อยากให้พี่น้องกินก๋วยเตี๋ยวให้ทั่วกัน เพราะก๋วยเตี๋ยวมีประโยชน์ต่อร่างกาย มีรสเปรี้ยว เค็ม หวานพร้อม ทำเองได้ในประเทศไทย หาได้สะดวกและอร่อยด้วย หากพี่น้องชาวไทยกินก๋วยเตี๋ยวคนละหนึ่งชามทุกวัน วันหนึ่งจะมีคนกินก๋วยเตี๋ยวสิบแปดล้านชาม ตกลงวันหนึ่งค่าก๋วยเตี๋ยวของชาติไทยหนึ่งวันเท่ากับเก้าสิบล้านสตางค์ เท่ากับเก้าแสนบาท เป็นจำนวนเงินหมุนเวียนมากพอใช้ เงินเก้าแสนบาทนั้น ก็จะไหลไปสู่ชาวไร่ ชาวนา ชาวทะเล ทั่วกันไม่ตกไปอยู่ในมือใครคนหนึ่งคนใดเพียงคนเดียว และเงินหนึ่งบาท ก็มีราคาหนึ่งบาท ซื้อก๋วยเตี๋ยวได้เสมอ ไม่ใช่ซื้ออะไรก็ไม่ได้เหมือนอย่างทุกวันนี้ซึ่งเท่ากับไม่มีประโยชน์เต็มที่ในค่าของเงิน " -------- จอมพล ป.พิบูลสงคราม
ขอขอบคุณข้อมูลจาก https://th.wikipedia.org และhttp://www.isryp.com
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น